De massamedia belicht vaak één kant van de informatie ten gunste van kapitalistische modellen en een hoog sensatie algoritme. De meeste mensen lijken er maar in mee te gaan. Waar komt die desinformatie eigenlijk weg en hoe eenvoudig is het herkennen van de waarheid als de leugen regeert en massavorming de overhand krijgt?
De leugen regeert is een uitspraak uit 1999 van de toenmalige Nederlandse koningin Beatrix. Ze karakteriseerde met deze woorden de kwaliteit van de Nederlandse journalistiek.
De meeste inhoud onder de noemer van verkeerde informatie, onnauwkeurige informatie, misleidende berichten of selectieve, onvolledige en propagandistische informatie, heeft betrekking op een politiek onderwerp en is gericht op een gepolitiseerd publiek. Dit komt omdat de meeste desinformatie bedoeld is om polarisatie te stimuleren.
Verkeerde of misleidende informatie volgt meestal uit betwiste, nieuwe of onkenbare informatie. Vaak komt die informatie met een leegte van feiten die zowel als waar als onwaar kunnen worden geclassificeerd. Valse profeten kunnen gemakkelijk in deze leegte stappen en deze vullen met voorstelsels die mensen misschien willen horen.
Als je weet waar je naar moet kijken is het niet moeilijk om onjuiste of misleidende informatie te constateren en zelf te beoordelen op feitelijke aspecten van waarheid en nieuws waaronder:
• Iedereen kan van alles zeggen maar dat het wordt gezegd maakt het niet waar
• De waarheid is iets wat wij met ons allen continue ontdekken
• Er is niet één waarheid
• Waarheid gaat gepaard met discrete feiten die kunnen worden geclassificeerd als waar
• Nieuws van één kant is geen nieuws
Om te kunnen weten wat waar is, kun je ook leren van de bewegingen rond informatie en nieuws. Politieke desinformatie vindt een ontvankelijk gepolitiseerd publiek die de politiek gekleurde inhoud niet analyseert op deugdelijke niveaus van feitelijkheid en in plaats van het debat aan te gaan ervoor kiest om te ontmenselijken, te belasteren of onwaarheden te vertellen over de andere kant.
Dan worden factoren als hoe hoog hoe scoren informatie en nieuws op betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en authenticiteit aan de kant gezet. Massavorming treedt in gevoed door sensatiezuchtige koppen van massamedia die met spinnend taalgebruik experimenteren met je emoties. Herken je dit dan kun je tot de conclusie komen dat nieuws als politiek instrument van onwaarheid, in plaats van een bron van waarheid, mainstream is.
Juist door alle kanten van de waarheid een podium te geven, maakt mogelijk dat mensen zelf kunnen bepalen of het nieuws volledig, eerlijk en objectief is. Ongeacht de politieke voorkeur kan er zelfs brede consensus zijn voor wat betreft bovenstaande aspecten van waarheid en nieuws. De vraag is, kunnen we de waarheid nog aan? Kunnen we nog bij de waarheid?
Feiten van fictie onderscheiden vergt vrije toegang tot alle informatie en vrije nieuwsgaring. Vraag je je nu af wat het belang is van vrije nieuwsgaring voor de politiek? Vooral als de leugen regeert en de meeste desinformatie politiek is. Hoe denk je dat het zich verder gaat manifesteren bij de politiek, als het gaat om het reguleren van informatie en nieuws?
Comments